Reisimpressie - Magische reis in het Katharenland - Annemarijne Hoekstra
Wakker worden bij zonsopgang...
Een prachtige gouden gloed over een glooiend landschap met korenvelden en zonnebloemen, hoge heuvels met ruïnes en torens, in de verte de Pyreneeën: ik ben in het Katharenland! We worden opgehaald in Quillan. Café au lait met een croissantje. In de kerk meteen aangetrokken tot een beeld van, volgens mij, Maria Magdalena (met kroon, fleurs-de-lis, losse haren en een wat groter kind). Kaarsje aangestoken. Op het prachtige Domaine la Flotte blijk ik een heerlijk koele en ruime kamer te hebben. Fijn om me hier terug te kunnen trekken als ik dat nodig heb.
Zo'n afwisselende reis.....
De volgende dag naar de markt in Esperaza en naar de ruïnes van tempelierkasteel Bezu. Een schitterend uitzicht over Rennes-le-Chateau, Pech Bugarach en Pech Cardou. In de overblijfselen van de kapel een fijne eerste groepsafstemming gedaan (krachtplek!). Maandag naar Mirepoix, een middeleeuws stadje met een gezellige markt met streekproducten, leuke muziek en poppenspel. Er is een grote kathedraal met een kapelletje voor Maria Magdalena met mooie glas-in-loodramen over haar leven. Het zijn warme dagen geweest en het is heerlijk om de middag bij het zwembad en lezend onder de appelboom door te kunnen brengen! Er zijn fijne ligstoelen en zelfs een hangmat. We hebben een bijzondere groep en zijn blijkbaar niet voor niets hier bij elkaar gekomen op deze plek. Een aantal mensen wisselt enorm veel met elkaar uit, anderen laten alle indrukken meer in stilte op zich inwerken. Iedereen mag hier zijn zoals hij/zij is. Daarnaast worden we erg verwend met lekker eten, picknicks onderweg en alle aandacht voor wat er nodig is. ‘s Ochtends doen we een vitaliteitsactiviteit met Jacqueline, heel prettig om de dag mee te beginnen!
De inwijding.....
Op de laatste dag van het officiële programma brengen we eerst een kort bezoek aan Foix en gaan dan naar de inwijdingsgrotten van de Katharen. Ook deze zijn onbekend bij het grote publiek en moet je echt weten te vinden. Er is een grot waar ze gewoond en gewerkt hebben. Daarnaast is de “Eglise” met een diepe ruimte waar we een tijdlang in het donker zitten (de baarmoeder), waarna we via een andere weg uit de grot kruipen en als het ware geboren worden. Dan gaan we naar de grot “Bethlehem”. Hier vond de inwijding plaats.
We gaan om de beurt op de grote altaarsteen liggen met de rest van de groep eromheen (verbinding met de aarde-energie) en er is een pentagram uitgehouwen in de rots (of die is er van nature) waar we, met enige moeite weliswaar en met behulp van Jean-Luc, in kunnen gaan staan. Even is er paniek en flitsen van herinneringen. Dan kan ik me overgeven: “Vertrouwen, vertrouwen, vertrouwen…”.
We gaan om de beurt op de grote altaarsteen liggen met de rest van de groep eromheen (verbinding met de aarde-energie) en er is een pentagram uitgehouwen in de rots (of die is er van nature) waar we, met enige moeite weliswaar en met behulp van Jean-Luc, in kunnen gaan staan. Even is er paniek en flitsen van herinneringen. Dan kan ik me overgeven: “Vertrouwen, vertrouwen, vertrouwen…”.
De laatste dag.....
De laatste dag ga ik niet mee naar het meer van Montbel, maar wandel op mijn gemak naar de kapel op een heuvel onderweg naar Chalabre. Een beeld van Maria (Magdalena?) staand op een slang. Op een heerlijke schaduwrijke plek achter de kerk blijf ik een tijdlang schrijven en mediteren. Helemaal vervuld stappen we ’s avonds, na een lekkere maaltijd in Chalabre, weer op de bus naar huis.